تأثیر اسید سالیسیلیک بر برخی از خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی زیتون رقم کنسروالیا تحت شرایط کم‌آبی

پژوهشی به‌منظور بررسی اثر چهار سطح مختلف اسید سالیسیلیک (صفر، نیم، یک و دو میلی‌مولار) و سه سطح آبیاری (100، 66 و 33 درصد تبخیر و تعرق گیاه) بر برخی خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی زیتون رقم کنسروالیا، به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه‌ای بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار (هر تکرار شامل دو گلدان)، در سال 1394-1395 در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز اجرا گردید. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر متقابل اسید سالیسیلیک در آبیاری بر وزن ‌تر و خشک‌ ریشه، ساقه و برگ، سطح برگ و ارتفاع گیاه، در سطح 1 درصد مؤثر بود. همچنین نتایج مقایسه میانگین داده‌ها نشان داد که در سه سطح آبیاری (ETc 100%، ETc 66% و ETc 33%)، مقدار وزن ‌تر و خشک ‌ریشه، ساقه و برگ در گیاهان تیمار‌شده با اسید سالیسیلیک نسبت به گیاهان تیمار‌نشده با اسید سالیسیلیک، از مقادیر بالاتری برخوردار بود. کمترین مقدار محتوای نسبی آب برگ، پتانسیل آب ساقه و بیشترین مقاومت روزنه‌ای، مربوط به تیمار آبیاری 33 درصد تبخیر و تعرق و بیشترین مقدار محتوای نسبی آب برگ، پتانسیل آب ساقه و کمترین مقاومت روزنه‌ای، مربوط به تیمار آبیاری 100 درصد تبخیر و تعرق گیاه بود. همچنین مشخص شد که در شرایط تنش کم‌آبی (ETc66% و ETc33%)، محلول‎پاشی با 2 میلی‌مولار اسید سالیسیلیک، سبب بهبود و افزایش پتانسیل آب ساقه، محتوای نسبی آب برگ و سبب کاهش مقاومت روزنه‎ای گردید. لذا پیشنهاد می‌گردد که به‌منظور تعدیل تنش خشکی در نهال‌های جوان زیتون، از اسید سالیسیلیک با غلظت 2 میلی‌مولار استفاده گردد.